Polifenol buah kurma (Phoenix dactylifera L.) sebagai perencat yang berpotensi untuk pembentukan fibril amyl dan ketoksikan dalam kencing manis jenis 2

Diabetes adalah masalah kesihatan awam global yang semakin meningkat. Data terkini melaporkan bahawa kira-kira 1 daripada 11 orang dewasa di seluruh dunia menghidap diabetes mellitus (90% mempunyai diabetes mellitus jenis 2 [T2DM]) dan bahawa Asia adalah pusat wabak T2MD global ini [1].

Selain itu, data terkini menunjukkan bahawa diabetes adalah masalah kesihatan awam yang semakin meningkat di rantau Timur Tengah dan Afrika Utara (MENA); prevalens T2DM di rantau ini kini dianggarkan pada 9.7% [2]. Adalah penting untuk kita menangani isu kesihatan awam ini dengan mengkaji potensi punca penyakit ini yang berbeza dan kelazimannya yang semakin meningkat.

Terdapat dua hormon utama yang terlibat dalam diabetes. Ini dirembeskan dalam pulau pankreas sel β Langerhans: insulin dan Polipeptida Amyloid Islet manusia (hIAPP atau amylin). Insulin telah menjadi yang paling biasa dikaji daripada kedua-dua ini, dan kami mendapati lebih sedikit data mengenai peranan amilin asli, terutamanya bentuk patologinya [3]. hIAPP dilaporkan bertanggungjawab untuk pembentukan amiloid semasa T2DM [[4], [5], [6]].

Terdapat beberapa peptida dan protein lain yang turut menyebabkan pembentukan amiloid akibat daripada oligomerisasi yang menyimpang dan pemendapan ke dalam pelbagai agregat. Proses ini membawa kepada sejumlah besar penyakit patologi, termasuk penyakit Parkinson (PD), penyakit Alzheimer (AD) dan T2DM [[7], [8], [9]].

Kandungan polifenol buah kurma telah diuji dan didapati berkesan sebagai  terapi yang berpotensi untuk pencegahan dan rawatan diabetes mellitus jenis 2. Kajian yberkenaan telah  dijalankan oleh penyelidik dari Weill Cornell Medicine Qatar dan juga Aligarh Muslim University, India iaitu Ali Chaari ¹, Basma Abdellatif ², Faisal Nabi ³, Rizwan Hasan Khan ³

Latar belakang kajian:

Kematian sel-β adalah ciri utama diabetes mellitus jenis 2 (T2DM). Kajian terbaru mencadangkan bahawa diet berasaskan buah kurma memberikan pelbagai manfaat kesihatan, kerana buah-buahan ini secara semulajadi diperkaya dengan polifenol tumbuhan.

Kaedah:

Dalam kajian ini, kami menggunakan pendekatan biofizikal yang luas, menggunakan teknik biologi sel dan alat bioinformatik, untuk menunjukkan bahawa pelbagai polifenol daripada buah kurma (Phoenix dactylifera L.) menghalang pengagregatan dan sitotoksisiti hIAPP dengan ketara.

Keputusan:

Keputusan kami menunjukkan bahawa semua polifenol menunjukkan kesan perencatan, walaupun berbeza-beza, pada pembentukan amiloid hIAPP toksik. Korelasi antara ujian daya maju sel, permeabilisasi ujian vesikel fosfolipid sintetik, dan ukuran florescence ANS, mendedahkan bahawa kedua-dua kelas polifenol melindungi sel INS-1E daripada ketoksikan agregat amylin.

Keputusan dok menunjukkan bahawa polifenol yang digunakan berinteraksi secara fizikal dengan kedua-dua kawasan amiloidogenik hIAPP (sisa Ser20-Ser29) dan kawasan bukan amiloidogenik melalui interaksi hidrofobik dan hidrogen, sekali gus mengurangkan tahap pengagregatan.

Kesimpulan:

Penemuan ini menyerlahkan faedah pengambilan kurma dan potensi besar polifenolnya sebagai terapi yang berpotensi untuk pencegahan dan rawatan diabetes mellitus jenis 2 T2DM serta untuk banyak penyakit berkaitan amiloid lain.

Sumber: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0141813020341702?via%3Dihub#!