Bolehkah Jus Delima Membantu Dalam Kawalan Penyakit Radang (Inflammatory Diseases)?

Bolehkah Jus Delima membantu dalam Kawalan Penyakit Radang?

Author: Danesi F¹, Ferguson LR².

Author information

Buah-buahan yang kaya dengan polifenol, seperti buah delima, telah terbukti mempunyai manfaat kesihatan yang berkaitan dengan sifat-sifat antioksidan dan anti-radang mereka. Menggunakan data yang diperoleh dari PubMed dan Scopus, artikel ini memberi gambaran ringkas tentang kesan terapeutik delima pada penyakit radang kronik (CID) seperti penyakit radang usus (IBD), rheumatoid arthritis (RA), gangguan metabolik dan kardiovaskular, dan keradangan lain -Serosiasi, dengan penekanan pada jus buah yang diperolehi.

Kebanyakan kajian mengenai kesan jus delima telah memberi tumpuan kepada keupayaannya untuk merawat kanser prostat, kencing manis, dan aterosklerosis. Walau bagaimanapun, jus delima telah menunjukkan potensi terapeutik untuk banyak penyakit lain. Sebagai contoh, sebilangan kecil percubaan klinikal manusia telah menonjolkan kesan positif jus buah delima dan penggunaan ekstrak ke atas kesihatan kardiovaskular.

Kesan menguntungkan komponen delima juga telah diperhatikan dalam model haiwan untuk penyakit pernafasan, RA, penyakit neurodegenerative, dan hiperklipemia. Selain itu, terdapat bukti yang kuat dari model tikus yang menyatakan bahawa jus delima boleh digunakan untuk merawat IBD dengan berkesan, dan sebagai agen anti-radang untuk merawat CID. Kesan pengambilan buah delima harus dikaji lebih lanjut dengan melakukan uji coba manusia yang lebih besar dan lebih jelas.

1.Pengenalan

Keradangan adalah tindak balas biologi kompleks terhadap kecederaan dan jangkitan tisu. Keradangan kronik telah terbukti terlibat dalam permulaan dan perkembangan pelbagai gangguan. Penyakit radang kronik (CID) adalah istilah umum yang digunakan untuk keadaan di mana keradangan yang berterusan memainkan peranan penting dalam patologi penyakit [1]. Contoh CID termasuk rheumatoid arthritis (RA), penyakit radang usus (IBD), penyakit pulmonari obstruktif kronik (COPD), asma, dan psoriasis. Pesakit dengan CID hadir dengan penularan berat sel-sel radang di tempat penyakit-contohnya, sendi, mukosa usus, paru-paru, dan kulit-dan menunjukkan tahap keradangan mediator [2].

Respon keradangan yang tidak berfungsi juga telah dikaitkan sebagai penyumbang kepada penyakit kronik lain seperti aterosklerosis, diabetes jenis 2, obesiti, ketahanan insulin, dan penyakit neurodegenerative tertentu (contoj: Penyakit Alzheimer) [3]. Ellagitannins (ET) dan asid ellagic (EA) adalah polifenol yang terdapat dalam beberapa buah, kekacang, dan biji-bijian seperti delima, raspberi hitam, raspberi, strawberi, walnut, dan badam [4]. Telah dibuktikan bahawa buah-buahan yang kaya dengan ET mempunyai sifat-sifat anti-oksidan, anti-radang, anti-neoplastik, dan chemo-preventif [5]. Pomegranate (Punica granatum L.) adalah sumber yang kaya ET punicalagin (Rajah 1) yang menimbulkan minat yang besar terhadap buah delima sebagai terapeutik novel dalam beberapa tahun yang lalu (Rajah 2)

Figure 1. The structure of punicalagin, the main polyphenolic compound present in pomegranate.

Figure 2. The popularity of health benefits of ellagitannins over time as shown by the cumulative number of papers from 2001 to 2016 obtained by a basic search on the PubMed database using “ellagitannins” and “health” as terms search.

Walaupun diterima secara meluas bahawa pengambilan buah delima dapat memberikan manfaat kesihatan yang signifikan, hasil uji klinik manusia yang menggunakan jus buah delima sebagai agen terapeutik tidak konsisten. Ini sebahagiannya disebabkan oleh kebolehubahan dalam komposisi produk delima yang digunakan. Beberapa kajian menunjukkan bahawa pengambilan buah delima mempunyai kesan positif pada tekanan darah [6,7] dan risiko kardiovaskular dalam diabetes [8,9], obesitas [10,11], pesakit hipertensi dan iskemia [12,13]. Sebaliknya, analisis meta mendapati bahawa buah delima tiada kesan pada profil lipid [14]. Di samping itu, satu analisis meta-data dari lima percubaan yang berpotensi tidak dapat menemui kesan penting jus delima pada tahap protein plasma C-reaktif (CRP) [15]. Tiada konsensus yang jelas telah muncul pada kesan anti-radang yang diluji di atas pengambilan buah delima pada CID. Oleh itu, kami menjalankan semakan sistematik untuk memberikan gambaran mengenai bukti manfaat berpotensi produk buah delima-dengan penekanan pada jus buah.

1.Strategi Carian

Kami melakukan carian dengan menggunakan pangkalan data PubMed dan Scopus pada April 2017. Kata kunci berikut dan istilah Tajuk Subjek Perubatan (MeSH) digabungkan: “delima” atau “Punica granatum”, “inflam *” dan “penyakit *”. Kami tidak menggunakan sekatan bahasa, dan ulasan dikecualikan. Strategi carian adalah seperti berikut: Strategi carian medline (delima *) OR (Punica granatum) DAN inflamasi * DAN penyakit * TIDAK meninjau *; Strategi carian Scopus (TAJUK-ABS-KEY (delima *) ATAU TAJUK-ABS-KEY (Punica granatum) DAN TAJUK-ABS-KEY (inflam *) DAN TAJUK- DOCTYPE, “ar”)).

2.Keputusan dan perbincangan

Proses pemilihan kesusasteraan dijalankan berikutan cadangan PRISMA (Item Pelaporan Pilihan untuk Kajian Sistematik dan Meta-Analisa) [16]. Carian awal menghasilkan 156 hits selepas pengecualian pendua. Semasa proses pemeriksaan (mengkaji tajuk dan abstrak), 25 rekod tidak dikecualikan. Selepas analisis teks penuh, 76 kertas lain dikecualikan. Keseluruhannya, 55 kertas dipilih untuk penilaian terperinci. Kedua-dua pengulas secara bebas memilih artikel yang dinilai. Rajah 3 menunjukkan carta aliran prosedur pemilihan kertas.

Figure 3. Flow chart of papers included in the review.

Table 1. Published research studies on the potential beneficial effects on Chronic Inflammatory Disease (CID) of pomegranate products.

Jadual 1. Kajian penyelidikan yang diterbitkan mengenai potensi kesan yang berfaedah pada Penyakit Radang Kronik (CID) bagi produk delima.

COPD: penyakit pulmonari obstruktif kronik; IBD: penyakit radang usus; RA: rheumatoid arthritis. § aterosklerosis, diabetes jenis 2, obesiti, sindrom metabolik, rintangan insulin, hyperlipidaemia. §§ percambahan sel, hiperplasia, metaplasia, kanser.

Jadual 1. Kajian penyelidikan yang diterbitkan mengenai potensi kesan yang berfaedah pada Penyakit Radang Kronik (CID) bagi produk delima.

3.1. Penemuan yang berkaitan dengan Penggunaan Produk Pomegranat dan CID dalam Manusia

Jadual 2 meringkaskan data yang diterbitkan pada ujian ke atas manusia yang berkaitan dengan pengambilan buah delima. Malangnya, terdapat beberapa percubaan manusia yang terhad mengenai kesan delima mengenai hasil pesakit dengan CID. Dalam kajian ini, kami mendapati produk diet dan reka bentuk uji kaji yang diuji menjadi sangat berubah-ubah. Hanya satu percubaan telah dijalankan menggunakan minyak biji buah delima [32], sedangkan kebanyakan kajian lain telah dilakukan menggunakan jus buah delima [33,34,35,36,37] atau ekstrak fenolik buah keseluruhan yang tersedia secara komersial POMxTM [37,38,64] yang kedua-duanya selamat dan diterima dengan baik oleh pesakit CID. Dosis jus atau ekstrak delima yang digunakan juga berbeza dari kajian ke kajian kerana kumpulan menggunakan julat 100 hingga 500mL [35] dan 0.5 hingga 1g POMxTM [37,38]. Selain itu, reka bentuk kajian yang digunakan berbeza bagi setiap percubaan-beberapa skim pra-dan pasca ujian yang digunakan [33,34] atau ujian terkawal placebo-terkawal [32,35,36,38,64], dan satu percubaan bahkan kurang sesuai placebo comparator [37]. Akhir sekali, setiap kajian tidak konsisten-beberapa ujian percubaan akut (1 hari) [33] atau jangka pendek (1 minggu) [35] dan yang lain menilai kesan jangka panjang (6-12 bulan) pengambilan buah delima [36,38]. Walaupun kajian ini memberi tumpuan terutamanya kepada pesakit yang terkena gangguan metabolik dan kardiovaskular [32,33,34,35,36,37,38] dan RA [64], terdapat tiga percubaan klinikal yang sedang dalam proses meneroka potensi terapi delima jus pada IBD, gangguan ingatan, penuaan dan keradangan kulit (Jadual 3).

Jadual 2. Ringkasan penemuan yang berkaitan dengan penggunaan produk buah delima dan CID pada manusia.

Jadual 3. Percubaan klinikal berterusan pada jus delima [72]

Walaupun penggunaan pendekatan yang berbeza menjadikan sukar untuk membuat kesimpulan umum, terdapat kesan positif penggunaan delima pada pesakit dengan gangguan keradangan kronik. Jus delima kelihatan mempunyai sifat hipotensi yang menjanjikan pada pesakit dengan hipertensi [33] atau sindrom metabolik [35,71], dan pada pesakit yang menjalani dialisis [38]. Ia juga menghasilkan sedikit profil lipid pada pesakit dengan penyakit kardiovaskular (CVD), kerana tahap pengambilan buah delima yang tinggi meningkatkan lipoprotein berkepekatan tinggi (HDL) -kolesterol [34] dan mengurangkan tahap trigliserida (TG) [32].

Walau bagaimanapun, beberapa kajian tidak dapat mengesahkan kesan penurunan TG dan kolesterol buah delima [34,35,37,38]. Berkenaan dengan faktor risiko CVD, penggunaan jus delima 150 mL yang terhad kepada satu hidangan setiap hari-tidak mempengaruhi tahap molekul melekat larut atau penanda aterosklerosis dan penyakit jantung koronari subklinikal (CHD) pada individu hipertensi [33]. Bukti kesan kelebihan delima pada CVD diperoleh menggunakan penggunaan jangka panjang (100 mL setiap hari untuk satu tahun) [36] atau dengan pengambilan jus yang lebih besar (500 mL sehari) [35]. Penanda keradangan sistemik tidak dinilai secara konsisten dalam kebanyakan kajian ini, faktor yang memberi kesan kepada kesimpulan yang diperoleh dari setiap percubaan.

Telah ditunjukkan bahawa sitokin pro-inflamasi yang beredar pada pesakit yang terjejas oleh gangguan kardiovaskular sedikit berkurang dengan penggunaan jus delima dan ekstrak. Terutama, pengurangan tahap interleukin 6 (IL-6) – sejenis sitokin pro-inflamasi yang terkenal-telah ditunjukkan pada pesakit dengan diabetes jenis 2 [34] dan pada pesakit yang menjalani hemodialisis [36]. Sebaliknya, pengambilan buah delima tidak mempunyai kesan pada tahap plasma CRP atau faktor nekrosis tumor α (TNF-α), kecuali pada pesakit dengan sindrom metabolik [35] atau mereka yang menjalani dialisis [36]. Secara amnya diterima bahawa kesan anti-radang pengambilan buah delima ditiru oleh sifat anti-oksidannya.

Sebagai persetujuan, pengambilan buah delima menghasilkan peningkatan keupayaan antioksida plasma, kerana ia telah menunjukkan penurunan kelaziman molekul yang rosak dan meningkatkan ketahanan imun yang bergantung kepada oksidasi pada pesakit yang terjejas oleh CID [34,64]. Sebagai kesimpulan, bukti dari ujian manusia menunjukkan bahawa delima, apabila diberikan sebagai jus dalam dos yang tinggi atau untuk tempoh yang panjang, dapat mengurangkan tekanan oksidatif dan keradangan sistemik. Walau bagaimanapun, terdapat kekangan untuk banyak kajian ini kerana ujian-ujian ini terhad dalam saiz sampel, menggunakan jangka pendek suplemen, dan / atau kekurangan kawalan yang diperlukan.

3.2. Bukti Kesan Anti-Radang Pomegranat atau Produk Beri Pomegranat dalam Model Haiwan Yang Berbeza CID

Model haiwan telah digunakan untuk menyiasat patologi pelbagai penyakit keradangan kronik-COPD, IBD, gangguan metabolik dan kardiovaskular, penyakit neurodegenerative, RA, kanser-di mana keradangan disebabkan oleh percubaan oleh manipulasi genetik atau farmakologi (diet, dadah, atau toksik eksogen) (Jadual 4). Kajian ini mengkaji kesan produk yang berkaitan dengan delima, termasuk jus buah keseluruhan [19,21,26,41,42,43,48,50,60] atau ekstrak [22,24,26,40,43,44,52,55,56,59,67,68,69], ekstrak yang diperoleh menggunakan pelbagai bahagian buah (contohnya, kulit [17,45,47,58], biji [20,43,46,50,54], bunga [27,45], daun [18]), ekstrak pekat (POMxTM [65], Pomanox® [51]) dan molekul bioaktif yang terdapat di buah delima (punicalagin [53], EA [23,24,25,49,57], asid punikik [20]) dan metabolitnya yang diperolehi (urolithin [22]).

Dos yang diberikan ekstrak ini berbeza-beza antara 10 hingga 80 mg / kg [24,25,57]. Berdasarkan penemuan sebelumnya Kaulmann dan Bohn (2016) [73], dos yang diberikan dalam kajian vivo ini mungkin menghasilkan kepekatan serum supra-fisiologi metabolit buah delima yang diperolehi hanya melalui suplemen pada manusia. Kajian ini mendapati kesan anti radang paya dan biologi aktif sebatian. Titik endapan yang berkaitan dengan keradangan diukur bervariasi antara tempatan-contohnya pemeriksaan makroskopik dan histologi-sistem penilaian sistemik penilaian, dan plasma sitokin dan tahap CRP. Keradangan juga boleh disebabkan oleh oksidatif tekanan dan, oleh itu, oksidatif penanda sering dinilai. Antaranya, titik akhir yang paling banyak diukur termasuk pembentukan malondialdehid (MDA) [22,26,27,53,54,58,68], antioxidan kapasiti (yang dinilai sebagai FRAP atau mengurangkan plasma feriti) [22] dan aktiviti glutathione peroksidase (GPx) [48], superoxide dismutase (SOD) [26,42,48,52,58,68], catalase (CAT) [48,68], dan myeloperoxidase (MPO) [20,24,25,26,27].

Biasanya, pengurangan keradangan tempatan dan oksidatif tekanan juga dilaporkan mempunyai lebih banyak kesan sistemik. Pentadbiran produk yang berasal dari buah delima telah ditunjukkan untuk mengurangkan keradangan tempatan dalam tisu bronchoalveolar tikus model COPD [17,18,19] dan pada tikus sendi model RA [65]. Terdapat juga bukti kukuh yang menyatakan bahawa pucuk ekstrak menghasilkan kesan anti-radang yang dapat mengurangkan gejala IBD [20,21,22,23,24,25,26,27],, seperti koloni tisu kerosakan [20,22,23,24,25,26,27], status antioxidan [20,22,24,25,26,27], dan keradangan [21,22,23,24,25,26] semuanya diperbaiki oleh suplemen buah delima dalam tikus model IBD. Mekanisme yang terlibat nampaknya mempunyai kaitan dengan perencatan NF-κB [23,24,25,26], kinetik N-terminal N (JNK), kinase yang terkawal isyarat ekstraselular (ERK), dan transduser cermin dan transkripsi aktivator transkripsi 3 (STAT3) fosforilasi [23,24,25] dalam tisu kolon.

Beberapa kumpulan telah mengkaji kesan delima bagi pencegahan dan pemulihan aterosklerosis dan gejala CVD yang lain. de Nigris et al. (2007) [43] melaporkan bahawa suplemen dengan jus delima atau ekstrak buah delima menurunkan ekspresi penanda peradangan vaskular dan mengubah faktor pertumbuhan β-1 (TGFβ-1), dan, demikian juga, tahap endothelial NO synthase (eNOS) meningkat dalam tahap model tikus sindrom metabolik. Selain itu, Labsi et al. (2016) [74] menunjukkan bahawa rawatan intraperitoneal dengan ekstrak kulit buah delima selama dua bulan selepas induksi echinococcosis berkurangan oksida nitrat (NO) dan TNF-α pada tikus albino Swiss. Suplemen jus buah delima juga memperbaiki hipertrofi jantung, dan mengurangkan tekanan dan tahap ekspresi interleukin 1β (IL-1β) dan beberapa penanda fibrotik dalam aorta tikus yang terdedah kepada asap rokok [39].

Begitu juga, suplemen jus buah delima memperlambat perkembangan penyakit hati bukan lemak alkohol (NAFLD) dan steatohepatitis bukan alkohol (NASH) dalam model tikus obesiti yang disebabkan oleh diet [48]. Penyelidik lain menggambarkan aktiviti hipoglikemik bunga delima [45], biji [46], kulit [45], dan jus [41,48] sebagai tambahan kepada sebatian bioaktifnya EA [49] menggunakan pelbagai model tikus diabetes. Di sini, produk yang berasal dari delima muncul untuk mengawal selia pengaktifan peroksisom proliferator yang diaktifkan reseptor γ (PPAR-γ) [46], pengawal selia asid lemak dan metabolisme glukosa. Beberapa kajian menilai keberkesanan buah delima sebagai agen antiproliferatif dalam model haiwan hiperplasia prostat dan karsinoma. Malik dan Mukhtar (2005) [69] menunjukkan bahawa, dalam vivo, penggunaan ekstrak delima buah menghasilkan penghamburan pertumbuhan tumor yang disertai oleh pengurangan tahap antigen spesifik prostat serum (PSA). Penurunan kadar PSA serum juga telah disahkan dalam dua kajian pada manusia [75,76]. Di samping itu, suplemen diet dengan 4% ekstrak delima dengan diet chow standard menghalang keradangan neuro dalam model tetikus transgenik penyakit Alzheimer (AD).

Kelewatan dalam pembentukan plak sengaja dan kehilangan protein synaptik juga diperhatikan [55,56]. Sebaliknya, rawatan dengan jus delima tidak melindungi degenerasi saraf dalam kajian berasingan yang menggunakan model tikus AD, tetapi sebaliknya memburukkan lagi kematian sel dan neuron sel neuron [60]. Kesimpulannya, kajian-kajian ini menggunakan model haiwan yang berkaitan dengan penyakit keradangan menawarkan langkah penting dalam menjawab soalan-soalan fenomenologi yang berkaitan dengan patologi CID, tetapi tidak dapat diterapkan sepenuhnya secara klinikal kerana dosis relatif produk delima yang digunakan.

3.3. Dalam Vitro Anti-Radang Kegiatan Ekstrak Delima atau Komponen Bioaktif Berasaskan Delima

Kesan anti-radang yang dilihat dalam vivo umumnya telah disahkan secara in vitro. Walau bagaimanapun, keadaan percubaan yang digunakan untuk budaya sel juga cenderung bervariasi dengan banyaknya mengenai kepekatan ekstrak delima dan titik masa yang digunakan (Jadual 5). Di vitro, beberapa produk delima telah diuji termasuk jus keseluruhan [61,63,70], ekstrak dari sekam [29], biji [62], atau pulpa [61,77], sebatian bioaktif yang terdapat dalam jus delima (ET [29,53,77] dan EA [30]), atau ekstrak POMxTM [31]. Daripada semua kumpulan yang bekerja dengan sebatian ini, hanya Giménez-Bastida et al. (2012) [28] memutuskan untuk menilai kesan dalam sel usus EA, yang terdapat pada kepekatan tinggi dalam usus manusia. Adalah diketahui bahawa ET delima pertama kali dihidrolisiskan ke EA diikuti oleh transformasi ke metabolit-urolithin-dalam usus [5]. Kepentingan mengenalpasti metabolit bioaktif menggunakan percubaan berasaskan sel baru-baru ini telah dikemukakan oleh Aragonès et al. (2017) [78]. Sepanjang kajian kami, kami mendapati bahawa kepekatan sebatian yang digunakan untuk sel (terutamanya ET dan EA) berkisar antara 1 hingga 100 μM; kepekatan seperti 100 μM dianggap tinggi tetapi fisiologi dapat dicerna dalam usus.

Tempoh suplemen juga berubah-ubah, kerana kumpulan menggunakan jangka pendek (1-2 jam) dan pendedahan jangka panjang kepada ET, EA, dan ekstrak delima (24-48 jam), dan telah diuji sebelum pendedahan atau digabungkan dengan rangsangan pro-radang, seperti IL-1β [28,29,63], TNF-α [28,66], interferon γ (IFN-γ) [29], lipopolysaccharide (LPS) [29,53,62], phorbol 12-myristate 13-acetate (PMA) [31,79], atau kekurangan glukosa [61]. Dalam beberapa kes, ekstrak delima atau molekul bioaktif diuji secara individu [30,70]. Seperti yang disebutkan di atas, dalam kajian vivo telah menentukan peranan yang jelas untuk NF-κB dalam modulasi keradangan oleh ekstrak delima, satu penemuan yang telah disahkan secara in vitro. Jus delima [63], ekstrak POMxTM [63], dan sebatian bioaktif punicalagin [53] atau delphinidin [66] – mengurangkan pengaktifan NF-κB dalam pelbagai jenis sel. Ia mendapati bahawa ET mengurangkan ekspresi gen sasaran NF-κB, termasuk IL-6 dan interleukin 8 (IL-8), apabila terdedah kepada rangsangan pro-radang pada sel usus [29], manakala EA [30] dan POMxTM [31] mengurangkan pengaktifan NF-κB dalam berbagai subset sel imun, dan anthokianin delphinidin mengurangkan keradangan dalam sel-sel arthritis rheumatoid [66]. Diambil bersama, keputusan ini menunjukkan bahawa ET dan sebatian bioaktif lain yang hadir dalam jus buah delima menunjukkan kesan anti-radang dalam vitro, dan bahawa mekanisme yang terlibat kelihatan berkaitan dengan ketidakaktifan isyarat NF-κB.

4.Kesimpulan dan Potensi Masa Depan

Walaupun terdapat banyak penemuan mengenai kesan putative buah delima atau ekstrak pada CID dan penyakit berkaitan keradangan lain, hubungan pasti antara penggunaan produk buah delima dan sifat-sifatnya yang bermanfaat masih belum disatukan. Ia berkemungkinan bahawa kesannya disebabkan oleh pengambilan molekul polifenol bioaktif buah delima. Sehingga kini kebanyakan penyelidikan saintifik tentang manfaat kesihatan yang dihasilkan oleh buah delima telah dilakukan dalam model haiwan atau sel kultur.

Ujian klinikal sedang dijalankan untuk mengkaji pelbagai kesan kesihatan buah delima. Bagaimanapun, ujian-ujian ini sedikit. Ciri-ciri delima yang paling menjanjikan adalah berkaitan dengan kesannya terhadap penyakit kencing manis, sindrom metabolik, dan penyakit kardiovaskular. Kajian lanjut diperlukan untuk menentukan kesan spesifik makanan yang mengandungi ET [80] dan untuk menjelaskan manfaat kesihatan delima pada CID.

Penghargaan

Kajian ini disokong oleh Kementerian Pendidikan, Universiti dan Penyelidikan MIUR – Program SIR Itali (No. RBSI14LHMB, dibiayai F.D.) dan Bahagian Auckland, Persatuan Kanser New Zealand (pembiayaan kepada L.R.F.).

Sumbangan Pengarang F.D. dan L.R.F. melakukan penyelidikan, menganalisis data, dan F.D. menulis draf pertama kertas ini. Kedua-dua penulis mengedit dan menyumbang kepada draf manuskrip, dan meluluskan versi akhir.

Konflik Kepentingan Penulis mengisytiharkan tiada konflik kepentingan. Correspondence: Tel.: +39-0547-338957 Published: 30 August 2017

Sumber asal: http://www.mdpi.com/2072-6643/9/9/958/htm